گَرمسار یکی از شهرهای استان سمنان و مرکز شهرستان گرمسار است. در قدیم به آن خوار می‌گفتند که یکی از ایالات ملک ری بوده‌است. جمعیت این شهر بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۹٬۵۲۳ نفر بوده‌است.

مردم  این شهر فارسی‌زبان هستند. اما در نقاط دیگر شهرستان مانند مرکز و روستاهای بخش ایوانکی، تات‌ها ساکنند و به زبان تاتی صحبت می‌کنند. شهر ایوانکی مرکز تات‌زبانان استان سمنان است. اقوام الیکایی و مازندرانی نیز به زبان مازندرانی گویش می‌کنند. از دیگر اقوام شهرستان گرمسار می‌توان به مردمان آذری (اوصانلو، پازوکی و نفر)، الیکایی‌ها، شهمیرزادی‌ها، مازندرانی‌ها، عرب زبانان، گیلک‌های منطقه قالیباف، کردهای شادلو و قراچورلو و لرهای دیناروند را نام برد.

گرمسار یا خوار در گذشته از مناطق آباد ايران محسوب می‌شده است، حتی در معجم البلدان شهر بزرگ ناميده شده است. ولی عواملی نظیر حمله اقوام مهاجم چون حمله مغول و بعدها تاخت و تاز و حمله و غارت ياغيان تركمن و همين طور نامساعد بودن آب و هوا و فقر اقتصادی موجب خرابی آن شده است.

قبلا شهر گرمسار قشلاق ناميده می‌شد و هنوز هم افراد مسن و پيران به آن قشلاق می‌گویند، این شهر در قدیم از چهار بلوك قشلاق، ريكان، ياتری و آرادان تشکیل شده بود.

در سال ۱۳۱۹ شمسی خوار تبدیل به گرمسار شد. به موجب قانون تقسيمات كشوری جديد مصوب آبان ماه ۱۳۱۶ هجری شمسی گرمسار بخشی از شهرستان سمنان و شامل چهار بلوك بود. بنا به مصوبه مهر ماه ۱۳۲۵ بخش گرمسار از سمنان جدا شده و بخشی از اطراف تهران شد و در آبان ماه همین سال بخش گرمسار تابع شهرستان دماوند شد.

سرانجام در سال ۱۳۳۷ بنا به مصوبه هیات وزیران در مورخ ۱۳۳۷/۱۱/۱ به شهرستان تبدیل شد. بخش ايوانكی با دهستان‌های مربوط فعلی از شهرستان تهران جدا شده و يكی از بخش‌‌های تابع شهرستان تازه گرمسار شد.این شهر در نيمه دوم سال ۱۳۵۵ از استان تهران جداشده و جزو استان سمنان شد و در سال ۱۳۷۴ بخش آرادان با مراكز جمعيتی دهستان آرادان و ياتری احداث شد. هم‌اکنون گرمسار از سه بخش مركزی، ايوانكی و آرادان تشکیل شده و يكی از شهرستان‌های تابع استان سمنان است.

خدمات آرتا امداد درگرمسار